Op 5 juli zaten vijftig vertegenwoordigers uit de achterban van Ieder(in) achter hun beeldscherm. Het onderwerp: de Lokale Inclusie Agenda (LIA). Want, hoe staat het daar eigenlijk mee? Sinds 2016 is elke gemeente verplicht om in een LIA afspraken te maken over de uitvoering van het VN-verdrag Handicap. In de dagelijkse praktijk lopen de ervaringen daarmee nogal uiteen. Van een zeer positieve en actieve samenwerking tussen gemeenten en lokale belangenbehartigers tot ‘niet van de grond te krijgen.’  
Illustratie: man in rolstoel achter laptop met koptelefoon op.

Ondersteuning van gemeenten door VNG

Op dit moment hebben iets meer dan 200 van de 342 gemeenten een LIA. Tijdens de bijeenkomst vertelt Marianne Vorthoren, projectleider bij VNG (Vereniging van Nederlandse Gemeenten), hoe VNG gemeenten ondersteunt en stimuleert om aan de slag te gaan met de LIA. Gemeenten krijgen ondersteuning, advies en informatie vanuit VNG. Bijvoorbeeld met de Handreiking Lokale Inclusie Agenda, kennissessies over verschillende onderwerpen en alle publicaties van de VNG over inclusie. Deze informatie is voor iedereen in te zien en gratis te gebruiken via de website Iedereen doet mee. Je vindt daar ook een kaart met een overzicht van de gemeenten met Lokale Inclusie Agenda’s. 

Goed voorbeeld: Helmond Toegankelijker

Na de presentatie van VNG vertellen Ingrid Bakker en Jeroen Lenssen van Helmond Toegankelijker hoe zij de LIA voor elkaar hebben gekregen. Zij werken samen met wethouder Harrie van Dijk en inclusieambtenaar Daniëla Niderost aan het verbeteren van de toegankelijkheid in Helmond.  

Bakker en Lenssen geven tips aan de lokale belangenbehartigers:

  • Start met benoemen wat wel goed gaat. En kijk vanuit daar wat nog nodig is 
  • Probeer aanwezig te zijn bij bijeenkomsten en evenementen. En bij ‘de politiek’. Door er steeds bij te zijn, zien mensen wat er wel of niet goed gaat. 
  • Via een motie in de gemeenteraad heeft Jeroen, die nu burgerlid bij de gemeente is, een ‘knelpuntenpotje’ geregeld. Met dit budget geven ze vrijwilligers een kleine vergoeding voor hun inzet en betalen ze bijeenkomsten.  

Wisselend beeld betrokkenheid ervaringsdeskundigen bij LIA

Voor de bijeenkomst hadden de deelnemers een vragenlijst ingevuld over de Lokale Inclusie Agenda in hun gemeente. Daaruit kwam een heel wisselend beeld. Van de deelnemers gaf 29% aan dat hun gemeente nog niet is begonnen aan een LIA, bij 44 % is de gemeente er mee aan de slag, bij 6% is de LIA klaar (maar wordt nog niet uitgevoerd) en bij 21% is de LIA klaar en wordt er al actief mee gewerkt.  

De mate waarin gehandicaptenplatforms of ervaringsdeskundigen betrokken zijn verschilt ook behoorlijk. Van de deelnemers geeft 38 % aan niet of nauwelijks betrokken te zijn of het gevoel te hebben niet serieus genomen te worden, 36% geeft aan input te kunnen leveren en 26% geeft aan dat dit prima tot zelfs uitstekend verloopt.  

Ook werd de vraag gesteld welke ondersteuning lokale belangenbehartigers en platforms nodig hebben bij de LIA. Het meest genoemd werd het delen van goede voorbeelden, gevolgd door het uitwisselen van ervaringen tussen platforms en informatie vanuit Ieder(in). Naar aanleiding van de bijeenkomst kijken we bij Ieder(in) hoe we lokale belangenbehartigers nog beter kunnen ondersteunen en versterken. 

Wat doe je als het niet lukt?

Het gaat dus niet overal zo goed als in Helmond. Vanuit de deelnemers komen tijdens de bijeenkomst de nodige zorgelijke signalen. Het lukt lokale belangenbehartigers en ervaringsdeskundigen niet altijd om medestanders te vinden. Ze krijgen weinig voor elkaar bij de lokale overheid, en dat is frustrerend. Wethouders of ambtenaren zeggen soms dat er geen tijd of geld is voor het opstellen van een Lokale Inclusie Agenda of om toegankelijkheid te verbeteren. Ze zijn niet altijd op de hoogte dat elke gemeente een LIA moet hebben. Marianne Vorthoren van VNG geeft aan dat ervaringsdeskundigen deze signalen door kunnen geven aan het projectteam van Iedereen doet mee.  

Ontmoetingen voor begrip en inclusie

Iedereen was het erover eens dat de ontmoeting tussen mensen met en zonder beperking een eerste stap is. En dus ook tussen politici en ambtenaren van de gemeente en mensen met een beperking. Zonder ontmoeting geen begrip. En zonder begrip geen inclusie. Inclusie gaat niet vanzelf, is nooit af en vraagt veel doorzettingsvermogen. Ondanks dat het misschien soms moeilijk en langzaam gaat, zit er wel voortgang in. Het is de kunst om dat samen te versnellen.  

Deel dit bericht

Meer nieuws over