Van kinds af aan een belangenbehartiger
Conny heeft zich altijd al ingezet voor mensen die er niet helemaal bij hoorden. “Mijn moeder was lid van een oudervereniging voor ouders van kinderen met een verstandelijke beperking. ‘Geestelijk gehandicapt’ heette dat toen. Ik las altijd de blaadjes die ze daarvan kreeg, de belangenbehartiging interesseerde mij heel erg. Op school begon dat al. Ik had oog voor de kinderen die buiten de groep vielen. Terwijl dat de leukste kinderen waren. Toch was de norm blond, gezond en katholiek.” Conny zorgde er in de jaren die volgden voor dat zij en andere ervaringsdeskundigen een grotere rol krijgen in de belangenverenigingen. Niet alleen als cliënt, maar ook als medewerker.
Ervaringsdeskundige én medewerker
Zelf is Conny in 1995 een van de oprichters van de LFB (Landelijke Federatie Belangenverenigingen), een belangenorganisatie voor en door mensen met een verstandelijke beperking. Tot de dag van vandaag is ze daar directeur gebleven. Via de LFB kwam Conny in 2013 voor Platform VG te werken. Tot die tijd werkten daar geen ervaringsdeskundigen, dus zij was de eerste. Platform VG is samen met de CG-raad gefuseerd tot Ieder(in) in 2014 en daarmee kwam Conny voor Ieder(in) te werken.
Ervaringsdeskundigheid inzetten is noodzaak
Het mooiste aan het werken voor Ieder(in) vindt ze dat de gedachtegang van mensen met een licht-verstandelijke beperking wordt meegewogen. “Bijvoorbeeld als het gaat over toegankelijke informatie. We zien dingen die mensen zonder verstandelijke beperking over het hoofd zien. De gedachtegang van mensen met een licht-verstandelijke beperking is anders. Ik denk dat ze die ervaringsdeskundigheid bij Ieder(in) nog erg gaan missen.” Conny is inderdaad een soort waakhond wanneer het gaat over toegankelijkheid. Ze reist het hele land af en waar ze komt, ziet ze waar het aan schort op het gebied van toegankelijkheid. Ze doet er wat aan: door wat ze ziet te bespreken, opent ze ogen van mensen zonder beperking.
Museum over de geschiedenis van mensen met een beperking
Conny staat onder collega’s bekend als iemand die altijd overal bij is, met een tomeloze energie. Ook heeft ze veel historische kennis. Ze zet zich er persoonlijk voor in dat de Nederlandse geschiedenis van mensen met een beperking niet vergeten wordt. Dat doet ze door mee te werken aan DisPlace: een online project over de geschiedenis van mensen met een beperking in Nederland. Ook zet ze zich in voor de Stichting Vergeten Slachtoffers. Zeker 200.000 gehandicapten en psychiatrische patiënten overleefden de Tweede Wereldoorlog niet en zijn vermoord door de nazi’s. Over hun geschiedenis is nog te weinig bekend. Conny’s droom is dat er ooit een museum komt, waar al die kennis en beelden terug te vinden zijn. “De geschiedenis van mensen met een beperking mag geen ondergeschoven kindje worden. Er valt heel veel van te leren.”
Lenig blijven in je hoofd
Haar werk als beleidsondersteuner heeft Kooijman veel gebracht, professioneel en persoonlijk. Bij Ieder(in) voelt Conny zich serieus genomen: “ik kan me hier optrekken aan mijn collega’s en ben hier een echte beleidsmedewerker geworden. Die deskundigheid en dat kunnen sparren, dat ga ik enorm missen.” Dat Conny vanwege haar leeftijd moet stoppen bij Ieder(in), vindt ze maar niks. “Je moet lenig blijven om jong te blijven en daarvoor is meer nodig dan sporten en goede voeding. Met je hoofd scherp houden, kom je veel verder dan met alleen sporten.” Hoewel veel collega’s zich Ieder(in) niet voor kunnen stellen zonder Conny, zal 10 januari haar laatste werkdag zijn.
Mocht u interesse hebben in de scherpe blik en ervaringsdeskundigheid van Conny Kooijman, dan kunt u met Ieder(in) contact opnemen via post@iederin.nl of via de LFB via info@lfb.nu