Zorginstelling Amarant Groep had niet mogen besluiten om woongroep De Stalhouderij te sluiten en zes bewoners te verplaatsen. Ook heeft de zorgaanbieder in de procedure tot het besluit niet zorgvuldig gehandeld. Tot dit oordeel komt de Geschillencommissie Gehandicaptenzorg. Vijf van de zes bewoners van de Stalhouderij hadden een klacht ingediend over het besluit van de Amarant Groep.
Vrouw in rolstoel in woning.

Bij De Stalhouderij wonen mensen met een ernstige meervoudige beperking of een ernstige verstandelijke beperking. Begin 2023 meldt de zorgaanbieder dat de woongroep gesloten wordt, en de cliënten ergens anders geplaatst moeten worden. Als reden voert Amarant Groep aan dat de huisartsenzorg in het geding zou zijn.

Klachten ingediend

De bewoners zijn het hier niet mee eens en dienen een klacht in bij de klachtenfunctionaris van de zorginstelling. Omdat dat niet het gewenste resultaat heeft, stappen de klagers naar de Geschillencommissie Gehandicaptenzorg. Zij zijn het niet eens met het besluit van de zorgaanbieder om de zes cliënten van De Stalhouderij te verplaatsen naar verschillende locaties, en willen dat dit besluit wordt teruggedraaid. Bovendien vinden zij dat de procedure tot dit besluit niet zorgvuldig is verlopen.

Klagers in het gelijk gesteld

De Geschillencommissie stelt de klagers in het gelijk. Het opheffen van woongroep ‘staat niet in verhouding tot de persoonlijke belangen van de (kwetsbare) cliënten die allen vanaf het begin, circa 13 jaar, bij elkaar de veiligheid en het vertrouwen gevonden hebben.’ De Geschillencommissie oordeelt dat de zorgaanbieder bij de afweging tussen het organisatiebelang en de persoonlijke belangen van de kwetsbare cliënten ‘onvoldoende heeft onderzocht of er alternatieven voorhanden zijn om de groep bijeen te laten op die locatie in de wijk’. Daarnaast vindt de commissie dat tijdens de procedure de zorgaanbieder ‘te weinig oog heeft gehad voor de communicatie en informatie’.

Gedwongen verhuizing alleen als het niet anders kan

De uitspraak is belangrijk omdat het voor betrokkenen verdrietig en ingrijpend is als zij gedwongen worden om te verhuizen. Voor iemand met een beperking kan dit extra belastend zijn. Het past bovendien niet bij het VN-verdrag Handicap, dat in artikel 19 het gelijke recht beschrijft voor personen met een handicap om te kiezen waar, hoe en met wie zij leven. Als een zorgaanbieder een cliënt vraagt om te verhuizen, is een zorgvuldige procedure van groot belang.

Lees de uitspraak van de Geschillencommissie Gehandicaptenzorg.

Lees over een casus van het Meldpunt van Ieder(in) over een gedwongen verhuizing.

Deel dit bericht