Kostendelersnorm is niet rechtvaardig
Ieder(in) constateert dat de kostendelersnorm mensen belemmert om hun leven volwaardig vorm te geven. In het bijzonder geldt dit voor mensen met een beperking die een uitkering ontvangen via de Participatiewet. Als zij in één huis (gaan) wonen met iemand met een eigen inkomen, dan wordt hun uitkering gekort of beëindigd. De impact van de kostendelersnorm is enorm.
Op gespannen voet met het VN-Verdrag Handicap
Illya Soffer stelt dat de kostendelersnorm op gespannen voet staat met diverse artikelen uit het VN-Verdrag Handicap: “Mensen met een beperking of chronische ziekte, moeten in staat zijn hun eigen leven en de ondersteuning die ze daarbij nodig hebben, zo vorm te geven zoals ze dat zelf graag willen. Bovendien mag het hebben van een beperking mensen niet op hogere kosten jagen dan mensen zonder beperking hebben.”
Samenwonen of onderdak verlenen wordt onmogelijk gemaakt
Samenwonen wordt een probleem, omdat het leidt tot financiële afhankelijkheid en een terugval in inkomen. Met een partner gaan samenwonen of trouwen is dan niet vanzelfsprekend, want ‘de liefde wordt duur betaald’. Noortje van Lith, activist voor rechten van mensen met een beperking, levert vandaag een bijdrage aan de actie rondom het aanbieden van de petitie. Voor haar is het ontzettend belangrijk dat de kostendelersnorm verdwijnt. ‘Als ik over een paar jaar wil gaan samenwonen, word ik afhankelijk van het inkomen van mijn partner of huisgenoten. Voor mij is het juist belangrijk om mijn onafhankelijkheid te behouden, zodat ik kan deelnemen aan de samenleving net als ieder ander.’
De kostendelersnorm ontmoedigt mensen bovendien om zorg voor elkaar te dragen. Bijvoorbeeld om iemand in nood (tijdelijk) onderdak te verlenen of om bij iemand die zorg nodig heeft in te trekken om mantelzorg te bieden. Of om een woning te delen voor de gezelligheid en aanspraak. Met de grote woningnood zou het delen van een woning juist aangemoedigd moeten worden.
Ook hogere uitkeringen nodig
De petitie gaat ook in op de toenemende armoede onder mensen met een laag inkomen. Daarvoor moet het minimumloon omhoog en ook de uitkeringen. Eerder onderzoek van het NIBUD toonde o.a. aan dat huishoudens met hoge zorgkosten en een minimuminkomen maandelijks tientallen euro’s tekort komen.
Kijk hier voor onze eerder berichtgeving over het NIBUD-rapport ‘Betere inkomensondersteuning nodig voor huishoudens met hoge zorgkosten’
Ieder(in) vindt het hoog tijd dat deze – vaak verborgen- armoede wordt aangepakt. Mensen moeten naast hun woonlasten en de kosten van levensonderhoud immers ook mee kunnen doen in de samenleving.
Bekijk hier de petitie: Stop armoede en dakloosheid: de kostendelersnorm uit de wet! (degoedezaak.org)