De Wet Zorg en Dwang regelt de zogenaamde, onvrijwillige zorg‚ voor mensen met een verstandelijke beperking. Het uitgangspunt van de Wet Zorg en dwang is, nee, tenzij. Dat wil zeggen dat, onvrijwillige zorg‚ (met vrijheidsbeperking) in principe niet mag worden toegepast, tenzij er sprake is van ernstig nadeel. De wet benadrukt dat onvrijwillige zorg een allerlaatste optie is.
Fundamentele rechten
De wet Zorg en Dwang raakt hiermee aan belangrijke fundamentele rechten (mensenrechten) die ook in het VN-verdrag voor personen met een beperking zijn vastgelegd, zoals:
- Erkenning van eigen regie (VN-verdrag art. 12)
- Recht op vrijheid (VN-verdrag art. 14)
- Recht op vrijwaring van wrede of vernederende behandeling (VN-verdrag art. 15)
- Recht op geestelijke en lichamelijke integriteit (VN-verdrag art. 17)
- Recht op deelname aan de samenleving (VN-verdrag art. 19)
- Recht op vrije zorgkeuze (VN-verdrag art. 25)
Analyse
De Coalitie voor Inclusie heeft een analyse laten uitvoeren met betrekking tot het VN-verdrag en het wetsvoorstel Zorg en Dwang. Uit de analyse blijkt dat het wetsvoorstel op gespannen voet staat met de vereisten en uitgangspunten van het VN-verdrag. Daarom dringt de coalitie er bij de Eerste Kamer dringend op aan het wetsvoorstel zorgvuldig te toetsen aan het VN-verdrag.
Download hieronder de analyse van de Coalitie voor Inclusie. Op pagina 3 van de analyse vindt u de belangrijkste kritiek op het wetsvoorstel. CG-Raad/Platform VG neemt deel aan de Coalitie voor Inclusie
Downloads:
53_ArtikelVNverdragWetsvoorstelZorgenDwang-1.pdf – PDF (172 KB)