Waar er in probleemgezinnen soms ingegrepen moet worden en kinderen beschermd moeten worden, hebben kinderen met een beperking en hun gezinnen baat bij ondersteuning om overeind te blijven. Wanneer ouders om ondersteuning vragen, krijgen zij nog te vaak opvoedhulp aangeboden. Het aanbod sluit niet aan bij hun behoefte. Er wordt door gemeenten keer op keer verwezen naar ‘eigen kracht’. De intensieve zorg en ondersteuning die een kind met een beperking vraagt, worden weggezet als ‘gebruikelijke zorg’: dat hoort er nou eenmaal bij. Met als gevolg dat gezinnen overbelast raken en kinderen niet de zorg en ondersteuning krijgen die ze echt nodig hebben.
Ondersteuning van gezinnen is noodzaak
Gemeenten wijzen gezinnen bovendien te weinig op respijtzorg: zorg die gezinnen kan ontlasten of ondersteunen. Dat vindt Ieder(in) onacceptabel. Niet alleen hebben gemeenten een zorgplicht op, maar respijtzorg is noodzakelijk is om het op de lange termijn vol te houden. Gezinnen moeten erop kunnen vertrouwen dat de overheid bijspringt waar nodig. ‘Zware zorgtaken worden als normaal onderdeel van de opvoeding gezien. Een onjuiste ontwikkeling die zware druk zet op toch al overbelaste gezinnen en escalatie van de hulpvraag alleen maar verder in de hand werkt’, zegt Ieder(in)-directeur Illya Soffer.
Kamerbrief met aanbevelingen aan minister
Ieder(in) trekt voor dit overleg samen op met belangenorganisatie Per Saldo. In een brief aan de Tweede Kamer pleiten wij ervoor dat jeugd met een levenslange, levensbrede beperking gezien worden. Niet alleen hun problemen en die van hun ouders zijn nog niet goed in beeld, maar ook over de grootte en samenstelling van de groep bestaat nog te veel onduidelijkheid. En daardoor worden kinderen en hun hulpvraag over het hoofd gezien. In een brief pleiten we daarom voor de volgende punten:
- Breng de grootte van deze groep jeugdigen met chronische aandoeningen, beperkingen en ontwikkelingsstoornissen en hun behoeften beter in kaart;
- Stop met het oprekken van grenzen van gebruikelijke zorg en eigen kracht;
- Vergroot de inzet van respijtzorg en ondersteuning van (mantelzorgende) ouders;
- Versterk het ‘gewone leven’ voor jeugd met chronische en langdurige beperkingen en ontwikkelingsstoornissen.
Dit overleg in de Tweede Kamer was eerder gepland op 11 maart, maar is uitgesteld tot donderdag 9 april.
De hele brief leest u hier als Word of als PDF-document: