Het voorstel van de minister is om naast de restitutiepolis en de naturapolis, de budgetpolis te introduceren. Bij de vaak duurdere restitutiepolis hebben verzekerden volledige vrije artsenkeuze, bij de naturapolis wordt alleen de zorg door gecontracteerde zorgverleners volledig vergoed. Wie naar een ander gaat, moet een deel zelf betalen. Bij de budgetpolis wordt zorg door niet-gecontracteerde zorgverleners helemaal niet vergoed.
Gisteren is besloten dat patiënten bij de budgetpolis wel altijd zelf hun huisarts, tandarts, fysiotherapeut, verloskundige of wijkverpleegkundige kunnen kiezen, maar dat er geen vrije keuze is voor medisch specialist, psycholoog of andere behandelaar in de geestelijke gezondheidszorg.
Financiële afwegingen
Ieder(in) is bang dat de budgetpolis de solidariteit tussen rijk en arm en ziek en gezond verder onder druk zal zetten. Mensen met een beperking en chronisch zieken zullen daar vaak de dupe van zijn. Zij hebben meer dan gemiddeld een laag inkomen en hoge kosten en zullen daardoor vaak om financiële redenen voor de budgetpolis kiezen, verwacht Ieder(in). Met gevolg dat zij geen vrije artsenkeuze meer hebben. Daarnaast bestaat het gevaar -waar ook zorgverzekeraar DSW voor waarschuwt – dat de restitutiepolis en de bestaande naturapolis steeds duurder worden en zich uit de markt prijzen of slechts voor een kleine groep mensen betaalbaar blijven. In plaats van meer aandacht voor kwaliteit van zorg zal de prijs van zorg dan steeds meer een doorslaggevend element worden bij de aanschaf van een polis.
Kosten van zorg terugdringen
Ieder(in) is van mening dat zorg doelmatig moet zijn en moet aansluiten op de vraag van mensen. Eenvoudig waar het kan en complex waar noodzakelijk. Wij vragen ons af wat de polis toevoegt aan de instrumenten die verzekeraars nu al hebben om te sturen op medisch noodzakelijke en doelmatige zorg en op bestaande mogelijkheden om contracten met zorgverleners af te sluiten. Ook mensen die kiezen voor een budgetpolis kan de toegang tot medisch noodzakelijke zorg conform de richtlijnen niet ontzegd kunnen worden.
Het wordt hoog tijd dat verzekeraars met name in de tweede lijnszorg beter kijken naar de concentratie en spreiding van zorg en naar het tegengaan van perverse productieprikkels in de zorg.
Transparantie
Ieder(in) vindt dat verzekeraars eerst hun transparantie moeten verbeteren. Ondanks herhaalde aanmaningen vanuit de politiek en NZA lukt het maar niet om tijdig te bekend te maken met welke partijen zij contracten hebben gesloten. Op basis van de informatie die verzekeraars nu verstrekken kunnen verzekerden niet altijd een goede afweging maken. Daarnaast moeten verzekeraars duidelijk aangeven welke kwaliteitseisen zij stellen bij het afsluiten van de contracten met zorgverleners.