Door de hervormingen in de langdurige zorg zullen mensen langer zelfstandig thuis moeten blijven wonen. Dat kan alleen als er voldoende geschikte/aangepaste woningen zijn en woningen met zorg. Ieder(in) – toen nog CG-Raad en Platform VG – heeft de minister eerder al opgeroepen tot een ambitieuze aanpak om te zorgen dat het tekort aan geschikte woningen voor ouderen en mensen met een beperking wordt ingelopen (brief 3 oktober 2013). Onze inzet is een woningvoorraad die geschikt is voor alle burgers, zodat ook mensen met een beperking kunnen kiezen waar, hoe en met wie zij wonen (VN verdrag, artikel 19).
Onderken het belang
De minister en de staatssecretaris lijken de problematiek te bagatelliseren. Zo stellen zij dat het voldoende is als er evenveel geschikte woningen zijn als mensen met een beperking. Zij gaan hiermee voorbij aan de eigen regie van mensen over waar en hoe zij wonen. Of dat mensen met een beperking natuurlijk ook gewoon bij vrienden en familie op bezoek moeten kunnen gaan.
De wens voor meer woningen met zorgsteunpunt zwakken Blok en Van Rijn af door te stellen dat de thuiszorg verbreed is en voor een deel in deze behoefte voorziet. Ieder(in) herkent dit niet en krijgt juist signalen dat mensen lang moeten wachten op een plek in zo‚ n woonvorm. Voor een bepaalde groep mensen is juist de veiligheid van een vangnet/zorgsteunpunt een voorwaarde om zelfstandig te kunnen wonen.
Formuleer heldere doelstellingen
Ieder(in) vraagt de bewindslieden daarom om een aanscherping van de plannen en doelstellingen. Het is nu een verzameling maatregelen waarvan opbrengst en richting niet duidelijk zijn.
Expertise
Ieder(in) heeft veel kennis in huis op het gebied van toegankelijk wonen. Najaar 2013 organiseerden we gezamenlijk met LPGGz en NPCF de meldactie Onder de pannen over wonen. Ruim 2200 mensen met een beperking, psychische aandoening of chronische ziekte vulden de vragenlijst in. Zij gaven aan hoe zij nu wonen, wat zij nodig hebben en wat de knelpunten zijn. De meldactie heeft goed zichtbaar gemaakt op welke punten verbeteringen op het gebied van huisvesting nodig zijn.
Cliëntenperspectief
Toch is tot op heden onze rol (te) mager: we zitten niet aan de landelijke overlegtafel die periodiek ontwikkelingen en knelpunten bespreekt. We hebben geen rol bij de aanjaagteams of de aansturing van de aanjaagteams. Terwijl de betrokkenheid van Ieder(in) (en andere cliëntenorganisaties) ons inziens noodzakelijk is om het cliëntenperspectief goed te borgen in de plannen en uitvoering om een toegankelijke woningvoorraad te realiseren.