In het meer toegankelijk maken van Nederland speelt de bouwsector een grote rol. Bij de ratificatie van het VN-Verdrag eiste de Tweede Kamer daarom dat de bouwsector voorop zou lopen bij het maken van een actieplan. Vorig jaar zomer werd de startbijeenkomst gehouden. Maar dat had nog wel wat voeten in de aarde.
Anneke van der Vlist, Als Alliantie hebben we meteen tegen de verantwoordelijke ambtenaar gezegd, dat ervaringsdeskundigen vanaf het begin betrokken moeten worden. Hij vond dat overdreven maar we hielden voet bij stuk. Uiteindelijk nemen er nu drie ervaringsdeskundigen deel aan de formele overleggen: Berry den Brinker, Christiaan Zandstra en Jos Sprenkels. Ze kunnen vanuit hun persoonlijke ervaring vertellen waar ze tegenaan lopen. Christiaan Zandstra heeft bovendien een bouwkundige achtergrond en spreekt dus ook de bouwtaal.
‚ Overigens is het niet zo dat wij als belangenorganisatie altijd op één lijn zitten met de ervaringsdeskundigen. Maar dat is niet erg. Wij vertegenwoordigen de volle breedte van de achterban; zij kunnen voor een bepaalde groep spreken.
Architecten
In het sectoroverleg zijn veel partijen vertegenwoordigd, Van mensen met een beperking, huurders en gemeenten tot en met architecten, projectontwikkelaars en aannemers. Vooral de projectontwikkelaars en aannemers toonden zich aanvankelijk onwillig., Dan is het ook een voordeel dat zij aan tafel zitten met ervaringsdeskundigen tegen wie ze dat recht in het gezicht moeten zeggen. De onwil van aannemers en projectontwikkelaars riep ook bij gemeenten en architecten irritatie op. Die zeiden: hallo, we zitten hier niet om niks te doen!!
De architecten onderscheiden zich juist positief., Ze stellen zich heel coöperatief en meedenkend op. Ze vinden het belangrijk dat toegankelijkheid en ervaringsdeskundigheid een plaats krijgt in de bouwkunde-opleidingen. Aan de andere kant benadrukken ze wel, dat ze alleen toegankelijk kunnen ontwerpen als ze daartoe ook de opdracht krijgen.
Afspraken over normen
Behalve tot veranderingen in de opleidingen, moet het actieplan ook leiden tot overeenstemming over normen voor toegankelijk bouwen., Je hebt natuurlijk het Bouwbesluit (nu Bbl) maar daarin staan alleen minimale eisen en het gaat alleen om nieuwbouw. Daarnaast heb je nog allerlei andere normen, zoals het IT’s en NEN- en ISO-normen. We gaan samen kijken welke richtlijnen in de praktijk het beste bruikbaar zijn.
Afspraken over de te hanteren normen zullen echter geen wettelijke status krijgen., Ze zijn inderdaad vrijwillig. Maar ze kunnen wel leiden tot een nieuwe standaard, waardoor bijvoorbeeld een bouwcomplex meer waarde krijgt als het aan die standaard voldoet. Aan de andere kant blijven we ons ook hard maken voor betere wettelijke regels. Dus we wedden op twee paarden.
Steun in de rug
Wat is na ruim een half jaar het overheersende gevoel?, Ik ben redelijk positief gestemd. Het actieplan kan zeker bijdragen aan kennisvermeerdering over toegankelijkheid in de bouw en een grotere bewustwording. Verder gebruiken we dit overleg ook om knelpunten in te brengen en die worden soms meteen opgepakt.
Een voorbeeld daarvan is het verbod om scootmobiels te parkeren in de openbare ruimte van een wooncomplex. Dit staat vaak standaard in het reglement van de vereniging van eigenaren. Het Ministerie van binnenlandse zaken gaat nu overleggen met de notarissen om dat aan te passen. Al met al merken we dat het VN-verdrag echt een steun in de rug is. Alle partijen weten dat ze er echt iets mee moeten.
Dit interview is geschreven voor de L(in)k, de algemene nieuwsbrief van Ieder(in). Ook de L(in)k ontvangen? Meld u hier aan.